თეოდორე ადელუნგი

თეოდორე ადელუნგი
გერმ. Friedrich von Adelung
დაბ. თარიღი	25 თებერვალი, 1768(1768-02-25)
დაბ. ადგილი	შჩეცინი
გარდ. თარიღი	18 (30) იანვარი, 1843 (74 წლის)
გარდ. ადგილი	სანქტ-პეტერბურგი
დასაფლავებულია	ვოლკოვოს სასაფლაო
მოქალაქეობა	პრუსიის სამეფო რუსეთის იმპერია
საქმიანობა	ფილოლოგი, ენათმეცნიერი, ისტორიკოსი, იურისტი, ფილოსოფოსი და აღმოსავლეთმცოდნე
მუშაობის ადგილი	პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემია
ალმა-მატერი	ლაიფციგის უნივერსიტეტი
შვილ(ებ)ი	Nikolaus von Adelung, Alexandra Fedorovna Adelung და Q123998552?
ჯილდოები	დემიდოვის პრემია
თეოდორე ადელუნგი ვიკისაწყობში

თედორე პავლეს ძე ადელუნგი (დ. 25 თებერვალი, 1768, შჩეცინი — გ. 30 იანვარი[ძვ. სტ. 18 იანვარი], 1843, სანქტ-პეტერბურგი) — რუსი ისტორიკოსი, ენათმეცნიერი, ბიბლიოგრაფი. პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1809). წარმოშობით გერმანელი.

ბიოგრაფია

1794 წლიდან ცხოვრობდა რუსეთში. მონაწილეობდა რუმიანცევის მუზეუმის შექმნაში. მისი მთავარი ნაშრომი „1700 წლამდე რუსეთში ნამყოფ მოგზაურთა და მათ თხზულებათა კრიტიკულ-ლიტერატურული მიმოხილვა“ მრავალ ცნობას შეიცავს იმ მოგზაურთა შესახებაც, რომლებიც კავკასიაში ყოფილან. ა. შტორხის თანაავტორობით გამოსცა „რუსეთის ლიტერატურის სისტემატური მიმოხილვა ხუთი წლის მანძილზე — 1801 წლიდან 1806 წლამდე“. მასვე ეკუთვნის სანსკრიტული ენის ბიბლიოგრაფია, რომელმაც საყოველთაო აღიარება მოიპოვა.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 87-88.